ตัวข้านั้นเป็นมนุษย์ที่ชั่งอ่อนแอไร้ซึ่งพลัง....
ข้าต้องการพลังเพื่อปกป้องคนที่ข้ารัก..
ข้าไม่เสียใจเลยที่ปกป้องคนอื่นๆ...
แต่ตอนนี้ข้าขอตายเพื่อปกป้องพวกเขา..
แม้ตัวข้าจะต้องหายไปก็ตาม....
ตัวข้านั้นจะเป็นดั่ง
..."แสงสว่าง"...
ที่พาพวกเขาออกไปจากความมืดมิดนี้..
ข้าขออธิษฐานต่อโชคชะตา...
ถ้าข้าได้มีชีวิตอีกสักครั้งหนึ่ง...
ข้าขอเป็น "แสงสว่าง" ของทุกคน..
.
.
.
.
.
.
"สิ่งที่ท่านปรารถนา ข้าจะทำให้เป็นจริงเอง"
.
.
.
.
.
ตั้งตอนนั้นกาลเวลาก็ได้ล่วงเลยมาหลายปี
เทพองค์หนึ่งได้ตั้งครรภ์โปรดไม่ทราบสาเหตุเพราะนางไม่มีสวามี
แต่ตำนานได้กล่าวไว้ว่า
"เทพองค์ใดที่ตั้งครรภ์โดยไม่ทราบสาเหตุ
แสดงว่าเป็นผู้ที่จะปลี่ยนโชคชะตาของตนและคนอื่นได้
จะนำพามาซึ่งโชคชะตาตั้งใหม่
หรือ
พระเจ้าผู้เป็นเจ้าได้กำหนดไว้แล้วว่า
คือ
ผู้สืบทอดพลัง"
"ท่านแม่~"เสียงน้อยๆ เอ่ยเรียกบุพการีของตนพร้อมกับยกแขนอันบอบบางทั้งสองขึ้น
"มีอันใดหรือบุตรที่งดงามของข้า"ผู้ที่ให้กำเนิดแสงสว่างน้อยๆออกมา เอยถามด้วยแววตาเอ็นดูแล้วอุ้มเจ้าตัวน้อยมาไว้ในอ้อมกอด
"นามของข้าคือสิ่งใด"เด็กน้อยเอ่ยถามออกมาอย่างสงสัย พร้อมทำใบหน้าอ้อนๆทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนกับบุตรของตน
นามของเจ้า...
....คือ....
"ยอร์น"
.
.
.
.
.
.
.
.
===========++++++++=========
เด็กหลงเรือ>~<[วูคอง×ยอร์น×มารอส]
เหตุผลคือชอบหนูยอร์น
เล่นยอร์นประจำอ่ะ>~<
ปล.แต่งตามใจฉัน เรื่องนี้ วายว้าย นะฮะ
แต่งมาม่าไม่เป็นอ่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น